Nie ma ani dolnej ani górnej granicy. Ważniejsze od wieku, jest nauczenie dziecka zasad obchodzenia się z koszatniczką, pokazania jaki sposób obchodzenia się ze zwierzątkiem jest dla niego bezpieczny, czego się boi i nie lubi. Ważne też, by samemu pokazać dziecku, jak sie zwierzątkiem opiekować. Jak dotykać. Bez zbudowania więzi i bycia na 100% pewnym, że dziecku nie przyjdzie do głowy choćby ciągnięcie zwierzęcia za ogon, nie możemy pozostawić ich razem samotnie.

Dalej

Koszatniczki pod tym względem nie są tanimi zwierzętami. Podstawowa, nowa klatka, która spełnia wymagania koszatniczek to koszt powyżej 200zł. Oczywiście im klatka większa, tym lepiej. Dlatego nie istnieje górna granica ceny klatki. Potrzebują dużych kołowrotków, których cena zaczyna się od 40 zł, a drewniane i robione na zamówienie to koszt powyżej 100zł. Pozostałe niezbędne akcesoria: ceramiczne miseczki, poidła, paśnik, hamaczek, drabinki, kryjówki... to co najmniej kolejne 100 zł. Można też kupić rzeczy używane jednak okazyjne ceny nie są często. Ceny w sklepach internetowych są znacznie niższe niż w stacjonarnych "zoologach".

Dalej

Koszt wyżywienia 1 koszatniczki to około 25-50 zł. Jednak pamiętać należy, że oprócz pokarmu co miesiąc kupić musimy wyściółkę, piasek kąpielowy a to kolejne kilka zł.

Dalej

To temat długi i szeroki jak Wisła. Na zdrowie koszatniczek duży wpływ ma dieta. Przy prawidłowym żywieniu zwierząt zmniejsza się ryzyko wystąpienia cukrzycy i przerostu zębów (oraz ich powikłań). Są to najczęściej występujące choroby a ich leczenie jest kosztowne. Oprócz diety, wpływ na zdrowie mają uwarunkowania genetyczne jak i warunki panujące w klatce i poza nią. Wizyta kontrolna koszatniczki to od kilkunastu do 60 zł (w zależności od miasta). USG, RTG to koszt około 50-150 zł. Operacja przeciętnie kosztuje 15-300zł, jednak potrafi kosztować nawet do 1000 zł. Długotrwała choroba np grzybica, to koszt rzędu 200-500 zł/miesiąc przez około pół roku - rok a czasami do końca życia koszatniczki.

Dalej

Koszatniczki jako gryzonie, potrafią gryźć nie tylko ludzi ale w skrajnych przypadkach przegryźć również drut czy też twardy plastik, drewno. Ugryzienie wystraszonej koszatniczki potrafi skończyć się szyciem rany, antybiotykoterapią i długotrwałym gojeniem rany. Oczywiście, to skrajne przypadki jednak pamiętać o tym trzeba szczególnie gdy dzieci są w pobliżu. Same z siebie nie atakują raczej człowieka, no chyba, że przeszły traumatyczne doświadczenia i panicznie boją się jakiejś sytuacji (np wizyta u weterynarza :D)

Dalej

"Koszatniczki to gryzonie, przez duże G. Nie uszanują antycznych mebli, kabli od ukochanego komputera, czy naszej niezwykle kultowej gitary. Dobiorą się do wszystkiego, co będą w stanie naruszyć zębami. W niebezpieczeństwie są nawet książki na wysoko położonych miejscach, gdyż koszatniczki w niezwykłym wdziękiem wdrapią się wszędzie."

Dalej

Wybieg powinien być "koszo odporny" czyli nie mieć kabli, tapet, korka, list przypodłogowych, niezabezpieczonych urządzeń. Znajdujące się tam meble muszą uniemożliwiać wspinaczkę (ryzyko upadku z wysokości), wypadnięcie (otwarte okno), ucieczkę (otwarte drzwi, szczeliny w podłodze, dziury przy rurach grzewczych), zaklinowanie się (wejście za szafę, w sprężyny w łóżku, w mechanizm łóżka, szafy, w szczeliny, urządzenia elektryczne).

Dalej

Koszatniczki nie powinny być wypuszczane na zewnątrz. Dlaczego? Czyha tam na nie wiele zagrożeń. Poczynając od możliwości ucieczki wystraszonego zwierzęcia (co zazwyczaj kończy sie śmiercią ze względu na brak przystosowania do życia na wolności), przez czyhające na nie drapieżniki (ptaki, drapieżniki lądowe), ryzyko zakażeń pasożytami i pogryzień przez insekty, ryzyko przegrzania i przeziębienia, a przede wszystkim jest to dla zwierzęcia ogromny stres. Nowe miejsce, nowe dźwięki, nowe zapachy. Nie warto tak ryzykować nawet jeśli zadamy sobie trud budowy zewnętrznego wybiegu z wybetonowaną podziemną posadzką, płotem i siatkom przeciw ptakom.

Dalej

Dwie koszatniczki potrzebują minimum 1,2 metra kwadratowego powierzchni do biegania, co zapewnia odpowiedniej wielkości klatka lub woliera z 2-3 pełnymi poziomami i mniejszymi półkami prócz dolnej kuwety.

Dalej

Wyposażenie klatki to jej bardzo ważny element. Ułatwia poruszanie się, daje poczucie bezpieczeństwa i jest miejscem zabaw. Podstawowy warunek jego stosowania to zastosowanie do jego produkcji bezpiecznych dla koszy materiałów oraz konstrukcja wykluczająca ryzyko urazu lub wypadku. Unikać należy zabawek wykonanych z trujących gatunków drzew, plastiku, materiału z którego łatwo wyciągnąć nitki i zaplątać się w nie i zaklinować/udusić. Elementy te nie mogą miec też ostrych krawędzi, wystających gwoździ, drutów. Nie powinny też być malowane (ewentualnie farbami/lakierami z atestem dla dzieci). Jako zabawki/norki wykorzystać można stare, czyste i wyparzone doniczki, łupiny kokosa, maty z trawy, kartoniki, konarki itp. Pamiętać trzeba, że cieżkie elementy wyposażenia musza być dobrze zamocowane, by nie miały możliwości zerwania się czy też/i upadku z wysokości.

Dalej

Kołowrotek to ulubiona zabawka koszatniczek, niezbędna w ich codziennym życiu. Biegając koszatniczka spala energię pobierana z pokarmu, dba o rozwój mięśni. Dodatkowo kołowrotek służy do odstresowywania biegacza. Nie wiem co zrobić, boję się to pójdę pobiegać. Minimalna zalecana wielkość kołowrotka to 25 cm. Powinien on być wykonany z siatki metalowej, drewna lub tzw. pełen, wykonany np z blachy. Bardzo ważny jest jego sposób zamontowania. Tylko prawidłowo wykonany zmniejszy ryzyko urazu czy też utraty ogonka, Nie zaleca się stosowania kołowrotków szczebelkowych-prętowych. Przy braku kołowrotka w klatce, koszatniczki muszą mieć zapewnione kilka-kilkanaście godzin wybiegów dziennie.

Dalej

Samotna kosztaniczka to fatalne rozwiązanie. Zwierzątko lgnie wtedy bardziej do człowieka, jednak to efekt jej rozpaczy z samotności. Po prostu chce być z członkiem tego samego gatunku na co dzień, mieć się do kogo przytulić. Druga koszatniczka zapewnia również prawidłową higienę uszek i futerka. Do człowieka lgną, bo co im innego pozostało. Szczęśliwe jednak nie są. Jedna czy dwie koszatniczki to niewielka różnica w kosztach jak i potrzebnym miejscu. Stadko to jednak możliwość obserwacji niesamowitych zachowań tych zwierząt no i szczęście pupila.

Dalej

Oczywiście nie ma takiej potrzeby. W naturze, koszatniczki żyją w grupach jednopłciowycha a samce znajdujące się na tym samym terenie dopuszczane są jedynie do rozrodu. Różnica miedzy naturą a hodowlą jest taka, że w naturze koszatniczki żyją najczęściej około 1,5-2 lata a w niewoli zazwyczaj 4-6 lat. W naturze więc to naturalna potrzeba utrzymania gatunku. W warunkach domowych, trzymając parkę razem można doczekać się kilkudziesięciu koszatniczek w ciągu roku. Efekt? Wycieńczone samiczki, chów wsobny i ryzyko poważnych wad genetycznych, brak chętnych na przygarnięcie kolejnych maluchów (cały czas do adopcji jest kilkanaście-kilkadziesiąt koszatniczek). Poza instynktem utrzymania gatunku dla koszatniczki nie ma znaczenia czy druga z koszatniczek jest tej samej czy innej płci.

Dalej

Koszatniczka w naturze nie przywiązuje większej wagi do pór dnia. Ważniejsza jest dla niej panująca wokół temperatura w ciągu doby jak i zwiększone ryzyko ataku drapieżników o różnych jej porach. Ponieważ w naszych domach drapieżniki jej nie zagrażają, a temperatura jest w miarę stabilna to tylko od danego osobnika i jego przyzwyczajeń zależała będzie pora zwiększonej aktywności. Można więc spotkać koszatniczki urzadzajace w nocy koncerty na prętach, biegające jak szalone w kołowrotkach, gadające, piszczące, gryzące i drapiące. Są też takie które wtedy smacznie śpią. Zastanów się więc dobrze, czy jesteś w stanie zaakceptować takie zachowania? Oczywiście, zazwyczaj można nauczyć koszatniczki spania w nocy. Potrzeba na to sporo czasu i samozaparcia, a czasem bywa to niewykonalne.

Dalej

Zdecydowanie nie. Mogą hałasować o każdej porze dnia i nocy. Poczynając od dźwięków rozmów, nawoływań, przez dźwięki gryzienia, "grania" na prętach a na dźwiękach używanych przez nie urządzeń i zabawek kończąc.

Dalej

Koszatniczka w naszych domach przy prawidłowej diecie i opiece zazwyczaj żyje około 4-6 lat. Coraz częściej jednak, w związku z coraz większą wiedzą na ich temat i poprawiającymi się warunkami hodowli, potrafią dożywać do 8-10 lat. Odpowiedz więc sobie, co robił będę za lat 5, 8, 10 i czy zawsze w moim życiu będzie miejsce na to zwierzątko. Gdy będę wyjeżdżał na studia, przeprowadzał się do innego miasta, zakładał rodzinę, gdy oczekiwał będę narodzin dziecka, czy zawsze będzie w moim życiu czas, miejsce i pieniądze na opiekę nad zwierzęciem. Samo sobą się nie zaopiekuje. Obecnie, bardzo ciężko znaleźć nowy domek, gdy ktoś zapragnie je oddać, każdy transport, przeprowadzka to dla nich wielka trauma, więc warto przemyśleć dobrze decyzję.

Dalej

W takiej sytuacji najlepszym wyjściem jest by ktoś miał stale pod opieką nasze pupilki. Nie wiadomo kiedy wydarzy się coś niebezpiecznego, kiedy zwierzątko się rozchoruje. Jeśli jednak wyjeżdżamy na tydzień a ktoś co dzień do nich zajrzy, nakarmi, poda wodę to z duszą na ramieniu możemy jechać.

Dalej

Koszatniczki w naturze żyją głownie na terenach stepowych i górskich w Chile. Wokół nich jest więc dużo traw, nasion, korzonków. Czasem trafi się jakieś warzywko czy owoc. Chcąc zapewnić najlepszą dietę powinniśmy naśladować tą naturalną. Podstawą diety są sianko i zioła (w rozumieniu zielone części nadziemne roślin, liście drzew i krzewów). Dostarczają one wszystkich niezbędnych składników. Zwierzątko by się mogło najeść musi spożyć ich dziennie łącznie około 15-20g co powoduje, że gryzie je przez większą część dnia, ścierając przy tym zęby. Koszatniczkom podawać można również nasiona ale UWAGA. NIE wolno podawać im nasion zbóż! Podajemy jedynie odpowiednio zbilansowane gotowe mieszanki. Podawać możemy również karmę. Nie może to być jednak jakakolwiek z napisem "dla gryzoni i koszatniczek". Jest to tak naprawdę kilka odpowiednio zbilansowanych karm na rynku. Karma nie powinna jednak stanowić podstawy diety. Jest mocno sycąca przez co zwierzak po zjedzeniu kilku kawałków jest najedzony a zęby nie starte. Podając karmę zawsze podajemy również zioła i siano. W okresie wiosenno-jesiennym większą część diety stanowić powinny świeże zioła. Jeszcze jedna uwaga. Koszatniczki spożywać mogą zioła, liście, gałązki jedynie nieszkodliwych dla nich roślin! Jeśli więc nie posiadasz odpowiedniej wiedzy, nie ryzykuj otruciem zwierzątka.

Dalej

Koszatniczki mają tendencję genetyczną do cukrzycy. Nie wolno więc podawać im słodkości, nie podajemy zbóż (wysoka zawartość węglowodanów), piekarniczych odpadów (produkowane ze zboża i chemii) jak i wszelkich ich przetworów w postaci płatków, kolb itp. Podając takie rzeczy, znacząco skracasz życie koszatniczki i w krótkim czasie doprowadzić możesz do poważnych chorób (choćby zaćmy i ślepoty). Argument typu ale ona tak to lubi, jest tak samo zasadny jak to, że Twoje dziecko uwielbia słodycze, wiec powinno je jeść na śniadanie, obiad i kolację.

Dalej

Chcesz karmić zdrowo koszatniczkę? Nie czytaj co napisane z przodu opakowania a z tyłu. To, że coś opisane jest "dla koszatniczek" ma kolorowe pudełeczko ze zdjeciem pupila nie znaczy, że jest zdrowe. Z tyłu, na etykiecie, znajdziesz skład. Jeśli są tam zboża, dodatki chemiczne, mąki, kukurydza, płatki, trzymaj się od tego z daleka. Kolorowe kuleczki ładnie wyglądają i jeszcze szybciej systematycznie pogarszają stan zdrowia zwierzęcia. Jeśli coś w ogóle nie ma opisu, albo ma enigmatyczny, w ogóle tego nie kupuj.

Dalej