pixabay.com Ograniczam kontakty z ludźmi do minimum, żeby oszczędzić sobie wstydu, odrzucenia i publicznego upokorzenia.
pixabay.com Często wyobrażam sobie, że jestem w wymarzonym związku, wizualizuję sobie bliskie osoby w rozmowach ze mną.
pixabay.com Nic nie przeraża mnie bardziej, niż możliwość bycia skrytykowanym bądź odepchniętym. Często tworzę sobie w głowie taki scenariusz, zanim w ogóle nastąpi.
pixabay.com W sytuacjach towarzyskich paraliżuje mnie strach i nieśmiałość, chociaż mam potrzebę przebywania z ludźmi.
pixabay.com Panicznie boję się kontaktu fizycznego, nawet zwykłego uścisku ręki. Obawiam się, że mogę wywołać w kimś wstręt.
pixabay.com Mam o sobie bardzo niskie mniemanie. Uważam, że nie zasługuję na związki i bliskie relacje z ludźmi.
pixabay.com Szukam drugiego dna w każdym komplemencie. Często zaczynam krytykować samego siebie, żeby uprzedzić cios.
pixabay.com Czuję wstręt do samego siebie. Wiem, że jestem gorszy od innych i że wynika to z mojej winy.
pixabay.com Jeżeli dochodzi do sytuacji fizycznej intymności, dystansuję się emocjonalnie albo uciekam w świat wyobraźni.
pixabay.com Mam duży problem z zaufaniem względem innych ludzi, nie sądzę jednak, by ktoś chciał o nie zabiegać.
pixabay.com Zdarzyło mi się zgodzić na przelotną seksualną przygodę z nieodpowiednim partnerem, ponieważ chciałem przez chwilę poczuć się akceptowany/pożądany.
pixabay.com W poszukiwaniu przynależności do grupy robiłem i mówiłem rzeczy, których potem głęboko się wstydziłem.
pixabay.com Jeżeli czegoś nie potrafię albo jest to dla mnie nowe, nie będę tego próbować w obawie przed publicznym ośmieszeniem.
pixabay.com Nie wierzę, by ktokolwiek uważał moją osobę za naprawdę ważną czy potrzebną w swoim życiu.