Za wyborem takiego sposobu zapisu, o którym napisaliśmy we wstępie (na co dzień), stoi tak zwana zasada konwencjonalna. Oznacza to, że dane rozstrzygnięcie ortograficzne nie ma oparcia w wymowie, budowie morfologicznej wyrazu ani w etymologii. Po prostu kiedyś przyjęto taką konwencję i musimy się jej trzymać, aby nie popełnić błędu :). Dalej
Naprzeciw to jedyna poprawna forma tego wyrazu. Piszemy więc naprzeciw, nie na przeciw. Także w przypadku alternatywnej wersji – słowa naprzeciwko – stosujemy pisownię łączną. Dalej
człowiek sprzeciwiający się bezkrytycznemu uleganiu normom i opiniom obowiązującym w danym środowisku.
Aha – tak poprawnie zapiszemy wyrażenie potakiwania, przyjęcia czegoś do wiadomości. To właśnie to słowo padło ofiarą wpływu ach i niektórzy zamieniają w nich h i ch wedle uznania. Zapamiętajmy, że ah i acha to błędy! Dalej
Wyraz nicnierobienie jest zaprzeczonym rzeczownikiem odczasownikowym (kto? co? nierobienie; nierobienie niczego, czyli nicnierobienie). Dalej
Niezależnie od tego, czy mamy na myśli przeklinanie kogoś, czy używanie wulgaryzmów, jedyna poprawna forma to kląć oraz jej odpowiedniki: przekląć, zakląć. Dalej
Mówimy: uznać kogoś za jakiegoś, nie uznać kogoś jakimś, ta druga konstrukcja krytykowana jest jako rusycyzm. Na ogół zresztą nie ma wątpliwości: powiemy uznać kogoś za zaginionego, nie uznać kogoś zaginionym. W kontekście słowa winny ten składniowy rusycyzm upowszechnił się jednak do tego stopnia, że właściwie przestał razić. Mimo to słowniki poprawnej polszczyzny PWN traktują go jako błąd językowy. Dalej
W języku polskim przymiotniki z przeczeniem "nie" zapisujemy łącznie: niejasny, niezły, niewesoły. Ta zasada dotyczy jednak tylko przymiotników w stopniu równym. Jeśli chcemy podkreślić jakąś cechę i nadać jej stopień wyższy lub najwyższy, zapis będzie rozdzielny: nie jaśniejszy, nie najjaśniejszy; nie gorszy, nie najgorszy; nie weselszy, nie najweselszy. Dalej
Co najmniej to wyrażenie zaimkowe składające się z zaimka co i przysłówka w stopniu najwyższym najmniej. Zgodnie z zasadami języka polskiego wyrażenia zaimkowe zbudowane są z zaimka i innej części mowy i zapisujemy je rozdzielnie, np. co miesiąc, tym bardziej, czym prędzej, co najwyżej i oczywiście co najmniej. Dalej
